Castlefest 2013

De vaste lezers zullen het gemerkt hebben, afgelopen weekend waren er geen updates op de blog. Ik had mijn jaarlijkse vakantie op Castlefest, even helemaal weg van de ‘normale’ wereld! En om echt helemaal te ontspannen had ik dit jaar ook geen camera of laptop mee. 😉

Het openingsconcert op donderdag hebben we uit financiële overwegingen overgeslagen, in plaats daarvan zijn we bij Noordwijk de zee in gedoken, misschien nog wel leuker! Vrijdag veel te laat opgestaan, daardoor Rastaban gemist, net als ongeveer het hele festival overigens, voor mij was het die dag toch echt wat te heet, vooral veel in de schaduw gelegen…

Zaterdag was voor mij de leukste dag, gigantisch genoten van The Dolmen en Berlinski Beat, het weer was gelukkig ook goed te doen!

Zondag was weer veel te heet, gelukkig viel dat ’s ochtends vroeg nog mee zodat we bij The Dolmen wel complet uit ons dak konden gaan! Daarbij maakte Sander Poot onderstaande foto van mij en mijn vriendin. En ja, die pet staat stom op zo’n festival, maar geen zonnesteek krijgen vind ik persoonlijk belangrijker dan mooi zijn. 😛

Castlefest, tot 2014! (hopelijk is het eten dan wel weer betaalbaar en zijn er meer wc’s, als ik dan toch als zeikerige Nederlander punten van kritiek moet noemen 😛 )

Als aflsuiter van deze post het ultieme hoogtepunt van heel Castlefest! Dead Cats Don’t Meow van The Dolmen.

Dagje Zolder en Hasselt

Gister even naar België geweest.


Mooie FMX langs de snelweg.


TVR tijdens zijn driftcursus.


Motorraces op het circuit.


Veel legergroen gespot.


D:


Hanna heeft een nieuw jurkje aangeschaft bij Spiral Tribe.


Een door Dennis gebouwde MAN TGA van Sita.


Lekker zwemmen!


Prachtige omgeving….

De hele reeks foto’s van dit drie landen bedekkend rondje Limburg staat uiteraard op BuzzyBee.

Omnia bij Spectaculum Worms

Gisteravond met mijn vriendin, haar ouders en een aantal vrienden naar het optreden van Omnia geweest op Spectaculum Worms. Allereerst een van youtube gecopypaste filmpje, voor wie graag naar achterhoofden kijkt 😉 …

Wel een beetje blubberige entree…

Ons gezelschap (op Hanna na, die maakte de foto)

Soundchecken: Rob

Damien

Jenny

Steve

Daphyd

Aan je schoonmoeder kun je zien hoe je vrouw later zal worden, zegt men wel. Als dat waar is, ga ik een mooie toekomst tegemoet! 🙂

Dit heeft Omnia ooit nog van Jacq cadeau gekregen ^^ Still with the band!

Mijn mooie meisje…. ♥

Vlnr: Steve, Jenny, Rob, Wolfram, Hanna, Annette en Daphyd

Aan iedereen die er was: bedankt voor een fijne avond!!!!

Op Trabi Tour door Dordrecht

Ruim een jaar geleden was er een actie op fok.nl, je kon een rondrit in een Trabant winnen. Dit leek mij wel erg leuk, het mag bekend zijn dat ik een grote liefhebberij heb voor Oost-Europese auto’s. Met name de Lada Niva natuurlijk, maar de Trabant is ook ERG gaaf! Op het moment dat de prijsvraag liep zat ik in Hongarije (vakantie, en met mijn Niva aan een show daar mee gedaan), maar ik had de laptop mee, dus kon toch gewoon mee doen, extra geïnspireerd door de Trabant rondritten die je ook in Budapest kunt doen. Eén van de drie vragen waarmee je de rit kon winnen was “Waar zou jij met de Trabant naar toe rijden als je het helemaal zelf mocht kiezen?”, die had ik beantwoord met “Ik ben ooit met een Skoda naar Mlada Boleslav gereden, en wil met de Niva naar Togliatti, dus met de Trabant zou ik naar Zwickau rijden, omdat ik vind dat een auto minstens één keer in haar leven terug moet naar haar geboorteplaats”. Dit was blijkbaar goed genoeg voor en prijs, want toen ik een paar dagen later door het centrum van de prachtige oost-Hongaarse stad Miskolc liep kreeg ik een SMS van Anne, op dat moment PTA mod en PR medewerkster op fok, dat ik had gewonnen. Zo snel mogelijk naar Dordrecht dus!

Maar dat liep helaas anders… De vakantie in Hongarije kostte wat meer van mijn budget dan ik had geplanned, dus puur voor de Trabant rit naar Dordrecht gaan was voor mij geen optie, ik moest het gaan combineren. En wanneer kom je nu (in de buurt van) Dordrecht? Ik in ieder geval niet zo vaak… Maar vorig jaar was het dan eindelijk zo ver! Ik ging naar Keltfest dat bij Dordrecht in de Biesbosch georganiseerd word! Daardoor werd de keus wie ik mee zou nemen ook een stuk gemakkelijker, want ik zou Elvya Dulcimer, een goede vriendin van me, ophalen bij haar thuis in Belgisch Limburg om samen naar ons logeeradres in de buurt van Dordrecht te gaan. Even gemailed met Etienne van de Trabi verhuur of de prijs überhaupt nog wel geldig was, het was tenslotte net iets langer dan een jaar geleden dat ik had gewonnen, maar we hadden geluk, en de vrijdag vóór Keltfest mochten we ons rond 14:00 melden bij “Bij Berry”, het feestcafé naast het Dordtse skicentrum.

Die vrijdag derhalve dus mooi vroeg uit België vertrokken, en via een mooie route waarbij we zowaar nog wat meepikten van de Sezoensrally in Bocholt naar Dordrecht gereden. Daar eerst een tankstation gezocht om mijn eigen dieseltje even af te tanken voor het weekend, en het toeval wil dat Trabi Toer naast dat tankstation gevestigd is. De eerste foto’s waren dus al snel gemaakt!

Bij “Bij Berry” aangekomen stonden er twee auto’s. De SsangYong van Etienne is leuk…

Maar het gaat om de Trabant natuurlijk!

Na ons binnen gemeld te hebben, en kennis gemaakt met Etienne konden we ons kopje koffie (of in ons geval kopje thee en kop chocomel) met heerlijk Dordts hazelnootgebak claimen, maar we kozen er voor dat na de rit te nuttigen, samen met de lunch, want we wilden op pad! Uiteraard eerst een uitgebreide uitleg over hoe een Trabant nu werkt. Gelukkig heb ik al ervaring met zowel oude auto’s met piepkleine motoren (mijn eerste auto was een Citroën Visa met 652 cc motor) als met Oost Europese auto’s, dus dingen als een choke en HEEL zwaar remmen waren niet nieuw voor me. Ik heb nooit brommer gereden, dus de benzinekraan was wel nieuw voor me, en de pook aan het stuur was toch ook wel even wennen! Maar dat heb je na een minuut of tien ook wel in de vingers, dus dat heeft verder geen problemen opgeleverd.

Terwijl ik de instructie kreeg maakte Elvya foto’s. Die heeft weliswaar sinds een paar dagen ook een rijbewijs, maar we kozen er voor dat ik de hele route zou rijden, en zij het routeboek lezen. Nu spreek ik redelijk Vlaams, en weet inmiddels dus wat ze bedoelt als ze zegt dat we “bij het rondpunt omhoog” moeten, maar aanwijzingen als “bij het lelijke gebouw die kant op” gaven navigeren wel een hele nieuwe dimensie 😀 Maakt het wel extra spannend, en we zijn geen een keer verkeerd gereden 😛

Het eerste stuk van de route ervoeren we als vrij zwaar. Elvya en ik zijn beide niet bepaald stadsmensen, ik moest nog wennen aan het in de Trabant rijden, die van binnen net zo klein is als ze er van buiten uit ziet, en Elvya moest nog even wennen aan het navigeren. Wel opvallend dat we toch behoorlijk wat bekijks hadden met de Trabi in het (overigens prachtige historische) centrum van Dordrecht. De locals zijn natuurlijk wel gewend aan de Trabantjes inmiddels zou je denken?


Wachten voor de brug. Hellingproef is ook goed te doen met een Trabant!


We komen op de foto 😀


Veel verkeerslichten in Dordt.


Het stuk door de Biesbosch vonden we verreweg het mooist

Na de watertoren zag ik vanuit mijn ooghoek wat leuke trucks op het industrieterrein staan, een hele korte ronde even van de route afgeweken dus 😛 Met de foto’s die ik op het industrieterrein heb gemaakt zal ik jullie hier niet vervelen, wie ze toch wil zien kan ze hier vinden. Op het industrieterrein ook nog twee laatste foto’s van ‘onze’ Trabi gemaakt.

Bij Berry was niet ver meer. Daar eerst genoten van van ons drankje met hazelnootgebak, en meteen aansluitend een heerlijke lunch, waar Elvya kennis maakte met het fenomeen ‘kroket’. Leuke sfeer in dit etablissement! Ook zonder Trabant een aanrader 😉

Al met al was het een erg leuke rit! Wat ik begreep was er een route langs verschillende boerderijen in de maak, wie weet die over een paar jaar eens rijden? Hoe dan ook, Etienne, Elvya, Anne en Fok!, bedankt!!!!

PS: Ein Deutsche übersetzung von dieser Blog kommt später

Liesbeth Dulcimer bij Koppen.

Liesbeth was gisteravond op de Belgische TV te zien. Enjoy!

Ej, sto volim miris kamiona! (Severina’s Gas Gas in het Nederlands)

Eén van mijn favoriete nummers is Severina haar uitvoering van Goran Bregovic zijn ‘Gas Gas’. Maar omdat niet iedereen de taal spreekt, heb ik bedacht dit nummer naar het Nederlands te vertalen. (Nee, ik heb géén tijd over… 😛 ) Dus eerst krijgen jullie de oorspronkelijke text te zien, dan het filmpje (kun je meezingen…) en vervolgens de Nederlandse text. Dit alles afgewisseld met foto’s van vrachtwagens uit voormalig Joegoslavië, gemaakt bij de ZOS in Stiens. Het enige Kroaats wat ik zelf normaal spreek is de eerste zin van dit nummer, dus vergeef me eventuele vertaalfouten…

Ej, sto volim miris kamiona!

Soferskih gostiona,
Hormona do plafona.
Muskaraca tona
Turbo je sezona!

Ej, sto volim miris od benzina
Ej, magistrala Dalmatina.
Hop, hop, malo, malo pa krivina.
Ljulja se kabina,
Turbo je masina!

Mali, mali, meni toga fali.
Latinice, atmosferice.
Mali, mali, meni toga fali.
Gas do daske, bebice!

Gas, gas…
Gas, gas…

Laj, la, la, la…

Kelneri ko šeæeri,
A pjevaju soferi:
Nek se živi,
Pa ko preživi!

Soferi, soferi
Ej, da vas je vise!

Volim, volim, volim…
Volim kad na musko mirise!
Gas, gas…
Gas, gas…

Ajde, ajde, nije to od vina.
Ej, nije ni od serpentina
Uhvatila me milina
Sest mjeseci mi vrucina
Turbo je godina!

Ej, sto volim miris kamiona!
Soferskih gostiona,
Hormona do plafona.
Muskaraca tona
Turbo je sezona!

Mali, mali, meni toga fali.
Latinice, atmosferice.
Mali, mali, meni toga fali.
Gas do daske, bebice!

Gas, gas…
Gas, gas…

Hey, ik houd van de geur van vrachtwagens!

Eettentjes langs de weg,
hormonen tot aan het plafond.
Hordes met mannen,
Het is het turboseizoen!

Hey, ik houd van de geur van benzine
Hey, de snelweg van Dalmatina.
Hop, hop, zwier, zwier door de bochten.
De cabine gaat schuin,
het is een Turbo-machine!

Schatje, schatje, ik mis het.
Het latijnse alfabet, de sfeer.
Schatje, schatje, ik mis het.
Geef gas lieverd!

Gas, Gas…
Gas, Gas…

Laj, la, la, la…

Obers zoet als suiker,
de chauffeurs zingen:
‘wat een leven,
als je het overleeft’.

Chauffeurs, chauffeurs,
oh, waren er maar meer van jullie.

Ik houd er van, ik houd er van, ik houd er van….
Ik houd er van als het naar mannen ruikt!
Gas, gas…
Gas, gas…

Kom op, kom op, het is niet van wijn.
Hey, het komt niet door de glooiingen.
De charme heeft me overvallen.
Het is zes maanden heet voor me geweest.
Het is een turbo jaar!

Hey, ik houd van de geur van vrachtwagens!
Eettentjes langs de weg,
hormonen tot aan het plafond.
Hordes met mannen,
Het is het turboseizoen!

Schatje, schatje, ik mis het.
Het latijnse alfabet, de sfeer.
Schatje, schatje, ik mis het.
Geef gas lieverd!

Gas, Gas…
Gas, Gas…

Аркона (Arkona) ~ На Моей Земле (In Mijn Land)

Pagan folk metal met de epicheid van de Bohemian Rhapsody! Zo kun je dit nummer in één zin beschrijven. Een van mijn absolute favorieten. Je moet even door de schreeuwmeneren in het begin heenbijten, die gaan later over in vel epischer buldermeneren, maar wow, wat een super nummer! En nog in verschillende talen ook! Zo neemt de bekende Gelderse band Heidevolk het Nederlandstalige deel voor haar rekening en horen we Menir in het Duits.

Het nummer gaat over een strijder die zijn moederland verlaat om elders geluk te zoeken. In den vreemde vraagt hij aan de mensen aldaar waar zij nu blij van worden. Deze mensen halen hun vreugde uit hun mooie land, tradities, hun Goden en Godinnen, hun thuis en hun kinderen. Na een lange reis keert hij terug naar huis waar hij zijn geluk vind.

Ой, как на рассвете
Подымалось солнце алое
Солнце алое, да утро раннее…
Провожала парня девка далеко-далеко
Далеко-далеко, да в страны дальние
Провожала, говорила
Слово свое нежное
Слово нежное, да слово обережное:
“Ой, да милый, ой, да буду, буду тебя ждати
Буду тебя ждати, да с восходом алым встречати”
Дрогнули девичьи пальцы, да слезы поймали
Да слезы поймали, ясны очи что омывали
Нежною рукою оберег с себя да снимала
Оберег снимала, да на счастие заклинала
Заклинаю, ворожу дарю во путь да любому
Любого во той дали обереги от гибели
И ушел тот молодец во земли, да во чуждые
Счастия искать сквозь года, эй!

Ой- да, ди- ра, ди-ра, да…

За следом в след, навстречу солнцу
Сквозь холод и зной, за светом и тьмой…
В серый туман
В свете заката
Вновь обращаясь к богам

Стирая в кровь босые ноги
Идешь по неизведанной дороге…

И слыша моря зов
Ты впал в объятья
Северных ветров
Ты шел за Счастьем!
Вновь вопрошаешь ты сей край о нем

(Månegarm’ part)
Hör Nerthus andas tungt
Svitjods ursjäl

Nordstjärnans bleka ljus
Gråben i nattens vind
Gryning över nordens mark
Korpvinge i Sunnas hav

Här vakar mina förfäder
Vid Enögas sida
Här offrar jag till gudarna
I mina rötters jord

Красив сей дом
Но чужд и хладен
Я слышу глас ветров иных краев
Поведай путь туда, Велесе!

Голос новой земли
Вот на нее ступает нога
Вновь свернул ты с пути
Вдаль заманила чужда река
Люди! молвите здесь
Чем славна ваша светла земля?
Боги, кто же они?
Что скрывают эти края?

(Obtest’ part)
Bekraštės girios užaugino mus, vėjo žirgais į laisvę…
Duona juoda kaip žemė, tirštas putoja midus…
Žemynos sakalas saulėje saugo mūsų vaikus…
Velinas vienaakis moko mus plieną pabust…
Ąžuoliniai piliakalniai žvelgia į tolius….
Kiek akys mato – žemės mūsų senolių….

Зря на красу златых полей
Я преклоню колено
Дань вознесу этой земле
Снова уйду бесследно
В блеске заката вновь воспылают
Новой земли просторы
Чем славна ваша светла земля
Любая чужду взору?

(Skyforger’ part)
Kas kait manīm nedzīvoti
Lielas jūras maliņā
Cik jūriņa viļņus meta
Tik izmeta sudrabiņu

Es apvilku ūdens svārkus
Sīkakmeņa kažociņu
Nu es iešu jūriņai
Ar Ziemeli spēlēties

И я вновь убегаю
С чуждой сердцу земли
Хоть велики просторы
Но они не мои
Убегаю далече
Прочь от синих морей
Люд опять вопрошаю
Я о просьбе своей

(Menir’ part)
Thüringer Land, wie bist du so schön,
wie eine junge Maid.
Die Gliederlein sin Tal und Höhn
Und Wiesenschmuck dein kleid

Die frische Waldluft ist dein Hauch,
dein Reden Vogelsang.
Dein Heim, das ist ein helles Au,
dein kuss ist Glocke Klang.

Der Wald er ist dein Mantel grün,
dein Haarputz Ährengold.
Zum bunten Hause hier erblühn
die Blümlein zart und voll.

Es ist der Wiesenschmuck dein Kleid,
die Glieder, Tal und Höhn.
Du bist wie eine junge Maid
Thüringerland, so süß.
So süß.

За следом в след
Навстречу солнцу
Сквозь холод и зной
За светом и тьмой
Я убегаю…

Я убегаю в чужие края
Ноги босые стирая
В сердце своем надежду храня
Землю свою вспоминаю
Снова бегу в ожидании чуда
Я к берегам океана
Новой земле отдам я поклон
Чем же земля эта славна?

(Heidevolk’ part)
U volgde de zon, door uw goden begeleid
Westwaards bent u gereisd
Naar de grenzen van het land
Waar de zee de grond verzwelgt
Naar het land der drakenschrei
Het oord, met mijn aard vergroeid
Heeft uw pad u heengeleid
Welkom in mijn vaderland

Warm u aan de haard, mijn gast
En laaf u aan ons bier
Ver zijn eens ook wij gereisd
Maar ons geluk ligt hier
Waar mijn broeders rond het vuur
Drinken in ’t nachtelijk uur
Waar verhalen en gelach
Klinken tot het aanbreken der dag
Onze vreugde vinden wij
In de wouden, in de velden en op de hei
Onze vreugde vinden wij
Aan de oevers van de Rijn

Ой, да как стосковалось сердечко алое
Ой, о родимой, да стороне
Ой, да как на рассвете поспеши
Да! К своей Матушке Свет-Душе

И вот ты видишь Русь
Душою воспевая песнь
Сквозь омут страсти
Так вот они – Родимые Края!
В цепях забвения
Грядущей силы счастья
Ты крикнешь:
“Здесь земля моя!”
Ты крикнешь:
“Здесь земля моя!”

Astrid van der Veen bij Gospeltime

Een tijd terug had ik een uitgebreide blog over de nieuwe CD van Astrid van der Veen, ‘Het licht der wereld’. Deze blog werd goed bekeken, onder andere door René Henkes van radio omroep Odrie, die zijn collega van het programma Gospeltime wees op deze prachtige nieuwe CD. Van het een kwam het ander, en zo was Astrid een paar weken terug op de regionale omroep van de Stellingwerven te horen.

Dit is wat Astrid er zelf over zegt op facebook: “Hallo allemaal!

Ik was onlangs een uur lang te gast in het radioprogramma ‘Gospeltime’ bij Omroep Odrie. Hier heb ik enkele nummers van mijn album ‘Het Licht der wereld’ (2012) laten horen, en heb daarnaast iets verteld over mijn leven en mijn muziek. Alhoewel ik wel in God geloof, noem ik mijzelf niet christelijk en ik ben niet met de bijbel opgegroeid. Toch vond ik het heel mooi en bijzonder om in gesprek te raken met iemand die naar God kijkt op een christelijke manier en onze raakvlakken te vinden. Ik vond het fijn om daar te gast mogen zijn! De uitzending is te beluisteren op youtube.

Lieve groet,
Astrid.

Astrid ~ Het licht der wereld.

In 2001 kwam ik via tv-muziekzender ‘The Box’ achter het bandje ‘Within Temptation’. Hiermee ontdekte ik een compleet nieuw genre, metal met vrouwelijke zang, in de volksmond vaak ‘gothic’genoemd, en ik was direct verkocht. Internet hadden we nog niet, en alleen op woensdagavond werd er op The Box metal gedraaid, waarvan eigenlijk alleen WT vrouwelijke zang had. Ik was dan ook blij verrast toen ik bij de CD winkel de CD ‘Into Temptation’ zag liggen, een gothic verzamelCD. Op die manier leerde ik een paar hele mooie voor mij nieuwe bands kennen, maar er waren er twee die er enorm uit sprongen: Ayreon en Ambeon. Dat bleken beide projecten van Arjen Lucassen te zijn. Het meest magisch van de twee vond ik Ambeon, dit was een project van Arjen samen met het destijds 14-jarige meisje Astrid van der Veen. De zang van haar was enorm mooi, de texten waren wel enorm duister. Gebruikte themas waren bijvoorbeeld automutulatie, zelfmoord en het vermoorden van haar broertje, als ik het goed interpreteer. Het is dan ook geen verrassing dat Astrid in die periode behoorlijk depressief was.

Jarenlang heb ik naar meer muziek van Astrid gezocht, wat in mijn ogen, samen met Anneke van Giersbergen, de twee beste zangeressen zijn die ik ken, maar tevergeefs. In de laatste dagen van 2011 had ik door een zeer gelukkige samenloop van omstandigheden de enorme eer om bij Arjen Lucassen thuis te komen, als chauffeur/roadie/’grote broer’ van Elvya Dulcimer, die daar samen met Arjen een nummer op ging nemen wat op zijn solo CD is verschenen. Uiteraard vroeg ik aan Arjen hoe het met Astrid ging, en of ze weer samen gingen werken. Ik kreeg te horen dat het weer goed met haar ging, maar dat ze zich vooral met schilderen bezig hield tegenwoordig. De hoop op voorlopig nog nieuwe muziek van haar was daarmee voor mij redelijk verdwenen, maar ik was wel enorm blij met het door Arjen gesigneerde exemplaar van de ge-update versie van de Ambeon CD die ik kreeg. Maar die hoop kwam terug toen Elvya me een week terug ineens aansprak! Ze had contact gekregen met Astrid, en ze had toevallig net een CD uit! Hiervan staat een mooie compilatie op youtube.

Na het luisteren van deze compilatie was ik verkocht en bestelde ik meteen de CD. Als reactie op die bestelling kreeg ik een hele lieve mail terug van Astrid, wat het NOG leuker maakt! Deze CD heb ik zojuist uitgepakt en stop ik tijdens het typen van deze blogpost in de CD speler van mijn laptop, zodat ik hier meteen mijn eerste indruk neer kan zetten.

Het is overigens een christelijke CD. Mijn tweede christelijke CD die ik heb, na ‘Nu geloof ik wat er in de bijbel staat’van Meindert Talma. Ik ben zelf geen christen, en luister wel veel religieuze muziek, maar dan van het paganisme. Maar ook al ben ik het niet met al Astrid haar texten eens, ik kan alleen maar blij zijn dat ze door het christendom uit haar depressie en moeilijke situatie is gekomen, en haar zang word er niet minder mooi van! Overigens sta ik WEL achter haar Godsbeeld (“Voor mij is God liefde, Licht en positief denken, de kracht die alles geschapen heeft en in balans houdt.”), wat mij veel meer aanspreekt dan de christelijke God die vooral voor dreigementen met de hel en dergelijke gebruikt word…

Het eerste nummer van de CD is Uw Vaderhand. Een heel kwetsbaar klinkend lied, waar de liefde en positiviteit direct al van afspat, schitterend!

Zijn woord is een nummer met een heel bijzondere sfeer. Ik vind het mooi! Door het nummer heen verschillende stijlen en emoties, vooral het middendeel kan mij goed bekoren. 🙂

Nooit verloren is een hoopgevend nummer met prachtige text, heel herkenbaar… Mooi pianospel ook!

Waar Zijn woord al Oosters klonk, is dat bij De terugreis nog veel meer het geval, je waant je bijna in de schaduw van een oase in de woestijn. De laatste regel vind ik erg mooi: “liefde legt niet aan banden, liefde houdt niet gevangen; want echte liefde laat vrij […]”

Mijn lieve gids is een een fijn rustig nummer waar Astrid haar heldere stem goed tot haar recht komt.

Triomf! is een blij nummer met een opzwepend eind, en wederom wat Oosters aandoende klanken.

De titeltrack is Het Licht der wereld, nog een nummer met een prachtig opzwepend eind.

Het laatste nummer is Getuige met vreugde, net als de hele cd een erg vrolijk en positief nummer!

Al met al kan ik de CD een ieder aanraden, ook als je niet zo veel met de thema’s hebt, en zelfs als je geen Nederlands verstaat, de zang is echt prachtig! Voor wie de CD ook wil, of meer wil weten over Astrid, kijk op http://www.astridvanderveen.com/.

Heit

Een heel mooie nummer, met een text waar ik me best wel in kan vinden, is “Pa” van Doe Maar. Maar, zoals een oud collega van me van de week verwoordde: Doe Maar maakt schitterende muziek, maar als ze hun mond open trekken word het toch wat minder… Gelukkig is deze versie gezongen door de beste zangeres die ik ooit heb gehoord, Anneke van Giersbergen.

Zoals je daar nu zit je haren bijna wit
De rimpels op je handen
Zo vriendelijk en zacht wie had dat ooit gedacht
Je bent zoveel veranderd
Ik werd niet wat je wou maar papa luister nou
Ik doe de dingen die ik doe met mijn ogen dicht

Ik was heel wat van plan maar daar kwam weinig van
Ik lever geen prestaties
Ik heb niet veel geleerd deed alles net verkeerd
Heb moeite met relaties
Ik loop niet in de rij ik breek en vecht me vrij
En doe de dingen die ik doe met mijn ogen dicht

Knoop je jas dicht, doe een das om, was eerst je handen
Kam je haren, recht je schouders, denk aan je tanden
Blijf niet hangen, recht naar huis toe, spreek met twee woorden
Stel je netjes voor, eet zoals het hoort en zeg u {u u u…}

Ik sta hier en ik zing, ik doe gewoon mijn ding
Dat moet je accepteren
Ach luister nou toch pa, het is nog niet te laat
Want leven kun je leren
Ik weet niet waar ik sta, loop niemand achterna
Maar doe de dingen die ik doe met mijn ogen dicht

Knoop je jas dicht, doe een das om, was eerst je handen
Kam je haren, recht je schouders, denk aan je tanden
Blijf niet hangen, recht naar huis toe, spreek met twee woorden
Stel je netjes voor, eet zoals het hoort en zeg u {u u u}

Aahh ah’aahh
Aahh ah’aahh
Aahh ah’aahh


(oh, en het verband tussen dit plaatje, gemaakt door Martine de Jong, en het liedje? Dat is er niet… 😛 maar ik wilde deze schitterende foto, gemaakt op één van de mooiste plekjes van de wereld, graag met de wereld delen.)

« Older entries

%d bloggers liken dit: